Kawan... lebh suka berkawan dengan lelaki, atau perempuan? Dan kenapa?
Apabila soalan ini diaju kepada perempuan, kira-kira 75% menjawab, mereka lebih selesa berkawan dengan lelaki berbanding perempuan sendiri.
Alasannya, lelaki lebih praktikal, tidak sensitif (sekurang-kurangnya tak sesensitif perempuan), lebih rasional, boleh memberi nasihat, dan boleh bergurau sekasar mungkin tanpa menjejaskan mana-mana pihak.
Kenapa bukan perempuan yang merupakan kaum sendiri? Bukan ke perempuan lebih memahami seorang perempuan yang lain?
Alasannya, perempuan terlalu leceh, terlalu sensitif, mudah terasa dan kecil hati dengan pelbagai perkara, cengeng, emosional, dan suka menikam dari belakang.
Ironinya, perempuan yang lebih gemar mempunyai koleksi kawan lelaki yang lebih ramai dari perempuan, adalah perempuan yang tergolong dalam golongan yang di atas tadi. Justeru, adalah logik andainya beliau enggan ditemani kaum yang sama ciri-ciri seperti mereka jugak.
Tapi, reason sebenar kenapa perempuan lebih suka berkawan dengan lelaki, mungkinkah kerana tarikan cas yang berlainan? Mula-mula kawan, kendian mula berkenan. Bila perasaan dah jadi keutamaan, kat mana erti sebenar persahabatan?
Lebih senang dengan lelaki kononnya lelaki lebih rasional, lebih tenang dalam memberi nasihat. Ada betulnya.
Kurangnya berkawan dengan lelaki:
1. Susah nak ajak bercuti, kena tempah bilik asing-asing, tak boleh mandi laut sama-sama.
2. Tengah berjalan tiba-tiba terpeleot, tak boleh mintak tolong urutkan, tak boleh mintak papahkan.
3. Tak boleh mintak spare time emergency
Lagipun, apa masalahnya berkawan dengan perempuan?
Gossiping? Bising? Kecoh?
Apakah dalam 100 perempuan sumenya memang tak layak dijadikan kawan?
Dunia yang pelik, atau aku yang keheranan?
save the earth...
